Orpg} verboden liefde.

Ik pak de telefoon aan van de mensen en draai het nummer van mijn vader op. Ik geef het adres door en hij zou mij komen halen met de politie erbij. Ik hang op "bedankt voor het bellen. Mag ik even binnen wachten op mijn vader?" vraag ik. Ze vonden het goed en stond voor het raam te wachten.

Hij bleef met moeite bij het bewustzijn. Alles deed hem pijn.

Ik wacht tot ik mijn vader in een politie auto zie komen aanrijden. Ik loop erheen. "Heei" zeg ik huilend. Ik stap in de loods. "we moeten naar die loods. Jij weet waar het is" zegt de agent. Ik knik en huil.

Hij kroop met moeite naar de stoel en probeerde overeind te komen, maar kwam overeind.

Ik zit bang in de politie auto en zie opslot de loods. Ik slik en kijk bang die kant. Ik slik als ze bij de loods stoppen en naar binnen gaan met een hoop agenten. Ik slik en stap bang uit de auto.

Hij schrok toen er geschoten werd en hoorde de deur achter hem openklappen. Hij keek met grote ogen naar de politieman die een geweer op hem richtte. 'Handen in de lucht.' Met moeite hief hij zijn handen op en liet zichzelf boeien.

Ik stap bang naar binnen. Ik slik als ik al die jongens zie weg rennen de loods uit en Jason wel wordt geboeid. Ik kijk hem aan, hij was net vast flik toegetakeld. "niet hem boeien hij heeft niks gedaan" hoor ik mijzelf ineens zeggen en loop hun richting op.

De man negeerde haar en trok hem mee. 'Hij wordt meegenomen voor verhoor.' Zei hij en trok Jason mee. Ook al kon Jason amper lopen van de pijn.

Ik knik "oke, maar wel rustig met hem doen hoor. Hij niks gedaan, dat xie je en hem" zeg ik zachtjes. Ik loop achter ze aan. Ik pak zijn hand even vast en knijp er zacht in. Ik loop achter ze aan de loods uit.

Hij keek even naar haar en glimlachte zwak. De politie agent moest hem echt omhoog houden, zodat hij niet omviel. 'Je zou niets zeggen.' Zei hij schor.

Ik kijk hem aan en sla mijn arm om zijn middel heen. Ik kijk hem schuldig aan. "sorry, het moest en ik wou je zien. Ik bescherm je hoor, ik zeg dat jij niks hebt gedaan" zeg ik zachtjes. Ik help hem met in de auto te gaan zitten. Ze hadden hem behoorlijk te grazen genomen.

Hij snapte het niet. Waarom wou ze hem helpen? Hij had haar bedreigt. Hij had haar spullen gestolen. hij hield haar gevangen. 'Dankje.' Zei hij schor en kruende zacht. Hij kon het niet allemaal meer inhoude. Het deed te veel pijn.

Ik kijk hem aan en grink. "jij verdiend beter hoor dan dit leven dus zorg daar voor" zeg ik en en kijk hem aan.

Hij glimlachte zwak naar haar en sloot zijn ogen even. 'Het spijt me. Van de bedreigingen en de diefstal.' Zijn stem was schor.

Ik knik. Ik ga naast hem zitten. "oke, als je geld terug betaal voor mijn mobiel of mijn mobiel terug geef en een nieuwe simkaart is het goed" zeg ik. Ik kijk hem aan. "ze hebben je hard geslagen hè?" vraag ik.

'Ik doe mi nbest.' Zei hij en keek even naar haar. 'zonder de groep is er geen geld. zonder geld is er geen leven.' Meteen sloeg het in zijn hoofd om. 'zonder groep is er geen broer.'

"Dat geeft niks, jij verdiend beter jij bent meer waard hoor" zeg ik. Hij zag er zo kwetsbaar uit nu. "je broer zit toch in het buitenland" zeg ik.

'Ik heb niets meer.' Zei hij zacht en staarde recht voor zich uit in het niets. 'Ooit komt hij terug en dan zal hij me nooit meer vinden.' Zei hij en ademde ineens wat zwaarder. Woede drong in hem door. 'ik heb helemaal niets meer.'

Ik kijk hem aan. "je gaat hem vast wel terug vinden hoor" zeg ik en glimlach. "blijf maar rustig ademen hoor" zeg ik.

'Nee dat doe ik niet!' Schreeuwde hij woedend. 'Rot op, rot op!' Schreeuwde hij en drukte zijn hoofd tegen zijn knieen. 'Houd je kop, houd godverdomme je kop.' Hij zag heel zijn toekomst voor zijn neus verpesten.

Ik kijk hem aan. "sorry, ik wil je gewoon helpen. Snap dat dan" zeg ik en leg mijn hoofd tegen zijn rug.

Hij kreeg tranen in zijn ogen, maar probeerde alles tegen te gaan. Een man huilde niet. Een man was niet bang. Een man toonde geen gevoelens. Nooit zou hij zijn broer terugvinden. Drugs, drugs had hij nu nodig.

Ik vrijf even over zijn rug heen.

Hij sloeg haar hand weg en keek haar niet aan. 'Laat me met rust.' Hij moest uit deze auto. Drugs, die lagen nog op zijn kamer. Hij keek even anar de loods en zocht ernaar. Als hij weg zou rennen, zouden ze hem dan neer schieten.

Ik kijk hem aan en zie de auto rustig weg rijden van het terein. "wat is er?" Vraag ik en zucht diep. Ik leun tegen hem aan.